MÜZİKSİZ BİR HAYAT!

           Merhaba sevgili okuyucularımız. Bundan sonra her ay birbirinden farklı ve ilginç konularla müzik dünyasını ayağınıza sermeye çalışacağım. Umuyorum siz de benim kadar keyif alırsınız.

           Yaradılış felsefesine odaklandığınızda hayat kavramının ses ve ritim üzerine kurulu olduğunu görürsünüz .Doğan bebeğin dünyadaki ilk tepkisi ağlama nağmesidir.Yaşamımız boyunca kalbimiz faklı olaylarda farklı ritimlerle çarpar.En tehlikeli durumlardan biri kalpte ritim bozukluğu değil midir?Her birimizin bizi karakterize eden kendimize özgü ses tonumuz var.Bebekken hepimiz huzursuzluklarımızı annelerimizin sesinden dinlediğimiz ninnilerle gidermedik mi? Aslında farkında değiliz müzikle ne kadar iç içe olduğumuzun.Gündelik koşuşturmalar ve hiç bitmeyen işler çok özel kavramları rutinleştirip sıradanlaştırıyor.

            Bir insan mesleği ne olursa olsun kendisinin özünde bulunan sanatsal aktivitesini yaşantısının bir otoyolu haline getirebilirse, tüm hedeflerine çok daha kısa sürede ulaşabilecektir. Bu ise doğuştan başlayan bir süreçtir.

            Birey , müziksel davranışları müzik eğitimi ile kazanır.  Eğitim teriminin tanımlanmasından yola çıkılarak Müzik Eğitimi, ‘Bireylere kendi yaşantısı yoluyla amaçlı ve yöntemli olarak belirli müziksel davranışları kazandırma veya bireylerin müziksel davranışlarını kendi yaşantıları yoluyla amaçlı ve yöntemli olarak değiştirme, dönüştürme, geliştirme süreci olarak tanımlanmaktadır.  Müzik eğitimi dersinin amacı, çocuklara veya bireylere müziği sevdirmek, onların yaratıcıklarını geliştirmek, müziğe olan yeteneklerinin gelişimine olanak sağlamaktır. 

            Özellikle küçük yaştaki çocukların ilgilerini çekebilmek için müzikleri oyunlaştırarak vermek, çeşitli müzik aletlerini kullanmalarına olanak sağlamak gerekir.  Duygu ve düşüncelerini ifade edecek müziksel becerilerinin gelişimi, pek çok sosyal davranış becerisi, belirli müzik beğenilerinin gelişimi, bilinçli bir müzik dinleyicisi olabilmeleri müzik ile kazandırılmaktadır. 

            Yaratıcılığın gelişmesine en fazla olanak sağlayan sanat dallarından biri olan müzik eğitimi, ülkemizin ihtiyaç duyduğu yaratıcı bireylerin yetişmesi açısından oldukça önemlidir. Bu konuda müzik öğretmenlerine büyük görev düşmektedir.Müzik öğretmenlerinin, yaratıcılığın gelişmesini engelleyen geleneksel yöntemler yerine her öğrencide var olan yaratıcı potansiyeli ortaya çıkaracak, etkililiği sayısız araştırma ile kanıtlanmış, dünyanın birçok yerinde kullanılmakta olan Orff,Kodaly, Dalcroze ve Suzuki Yöntemleri gibi müzik yöntem ve yaklaşımlarından yararlanmaları gerekmektedir. Bu yöntem ve yaklaşımların ortak yönleri, çocukta kazandırılmak istenen davranışları, müziğin öğelerini hissettirmeden oyunlaştırarak kazandırması, müziği seven bireyler yetiştirmeyi hedeflemesi, müziksel becerilerin yanı sıra algı, dikkat, bellek, hayal gücü, özgüven gibi zihinsel becerileri geliştirmesi, müziğe aktif katılım sağlaması, sosyal iletişim becerilerini geliştirmesi ve en önemlisi de yaratıcılığı geliştirmesidir.

            Günümüzde ne yazık ki okullarımızda müzik ve resim gibi kişisel gelişimi destekleyici sanat dersleri geri plana itilmiş,bu dersler sanki zaman kaybıymış gibi gösterilmiştir.Çocuklarımız ise yalnızca ve durmadan soru çözme yarışı içerisinde ne hobilerine ne de sanata zaman ayırabilmektedir.Sevgili veliler sizlere seslenmek istiyorum: çocukluk ve takiben gençlik yıllarında çocuklarınızın içsel dünyasını düzenleyip güzelleştirecek sanat altyapılarını törpülerseniz ileride sanal bilgisayar gençliği ordusuna kendi elinizle çocuklarınızı yazdırmış olursunuz.O zaman o çocuklarınızdan mucize bekler, olmayınca da yine kabahati onlarda ararsınız.

             Ulu önderimizin hayatı boyunca çok önem verdiği sanat ; eğer bir toplumda geri planda kalmışlık ve gereksizlik gibi suçlamalarla mücadele ediyorsa; değil ilerlemeye ,olduğu yerde durmaya bile  fırsat bulamaz.Ayrıca verilemeyen bir eğitimle gerçekten saygı duyulması gereken sanat eserleri halktan kopuk olarak yalnızca bir kısım insan tarafından algılanabilecektir.

            Peki burada da birçok yerde olduğu gibi oturup suçlu mu aramalıyız? Hayır tabiî ki. Günümüz koşuşturma felsefesi içine biraz olsun yeniden insan ve insana has duyguları içimizde harekete geçirebilirsek her şeyin daha güzel olacağını görebiliriz. Çocuklarımıza meslek seçimleri sırasında müdahale ediyoruz onları kendi istediğimiz kalıplara sokmak istiyoruz. Ressam olmak isteyen bir çocuk zorla mühendis mi olmalı? Belki de 20 yıl sonra adına müzik ödülleri düzenlenecek bir yıldız, avukat olursa mutlu mu olacak?

            Bir sanat dalıyla ilgilenmek çoğu zaman hobi olarak yapılır.Hayatımızın kargaşasından ve zorluklarından bazen bu hobiler sayesinde kurtuluruz.Birçok ailenin yanlış düşündüğü şeylerden biri de bu hobilerin çocuklarının derslerini kötü etkileyeceği düşüncesidir. Yapılan araştırmalar bunun aksini isteyen herkese açık ve net bir şekilde aktarmaktadır.Hobiler insanların kafasındaki yoğunluğu,kargaşayı biraz da olsa azaltmaktadır.Ayrıca beyinsel olarak gelişime çok katkı sağlamaktadır.

            Henüz dünyaya gözümüzü açmadan tanıştığımız ve aslında hepimizin en eski dostu olan müzik bu kadar keyifli, bu kadar yararlı ve bu kadar ayrıcalıklı ise neden ondan uzak kalalım ?
                                                                                                 İDİL ÖZDEMİR